سنگ مزار اولین متوفی بهشت زهرا(س) تهران
تاریخ انتشار: ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۷۴۵۴۳۰
به گزارش «تابناک»، همشهری آنلاین در گزارشی نوشت، اگر از قدیمیترها بپرسید یکی از خبرهایی که در اواخر دهه چهل و اوایل دهه پنجاه دهان به دهان میشد، داستان اولین متوفی در بهشت زهرا(س) و اهدای یک دستگاه پیکان به خانواده متوفی بود.
بر اساس نوشته روی مزار و شواهد و قرائن موجود، اولین متوفی بهشت زهرا(س) تهران مرحوم «محمدتقی خیال» فرزند علی، متولد سال ۱۳۲۴ بوده که ۲۷ تیرماه سال ۱۳۴۹ از دنیا رفته و به تقدیر روزگار نامش در فهرست اولینهای تهران به ثبت رسیده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به شماره تلفن آگهی روزنامه زنگ زدم و ...
«مهیندخت خیال» فرزند محمدتقی است سال ها پیش خاطراتی از آن دوران بیان کرده است: «درست یک هفته قبل از اینکه پدرم از دنیا برود، علائم بیماری در او بروز کرده بود و بههمینخاطر او را در بیمارستان شرکت نفت تهران بستری کردیم. در همان روزها بود که بهطور اتفاقی مطلبی در روزنامه کیهان خواندم که درباره افتتاح بهشت زهرای تهران بود. نمیدانم چرا، ولی روزنامه را نگه داشتم. درست ۲۷ تیر ۱۳۴۹ بود که پدرم از دنیا رفت و آنموقع بود که به یاد آن آگهی افتادم و با شمارهای که داده بودند، تماس گرفتم تا پدرم را در بهشت زهرا (س) دفن کنیم.»
اهدای پیکان شایعه نشریات بود!
او با سازمان بهشت زهرا تماس میگیرد و مراحل دفن اولین ساکن این گورستان طی میشود:«هنوز آن روز تلخ را بهخوبی به یاد دارم. یک ماشین بنز مشکی پر از گل، جنازه پدرم را از مسگرآباد به بهشت زهرا (س) برد و با تشریفات خاصی او را به خاک سپردند. بعدها در نشریات زیادی مثل توفیق نوشته بودند:«به بازماندگان اولین نفری که در بهشت زهرای تهران دفن شده باشد، یک پیکان هدیه میدهند»؛ اما این تنها شایعهای بود که دهان به دهان بین مردم چرخید.»
میهمانان دائمی بزرگترین گورستان ایران
گورستانی که تفکر پایهریزی آن با هدف پایاندادن به قبرستانهای متعدد در پایتخت ایران در سال ۱۳۴۵ شکل گرفت، در نهایت در ۲۷ تیر ۱۳۴۹، اولین میهمان دائمی خود را پذیرا شد؛ پس از «محمدتقی خیال» که در قطعه یک، ردیف یک و شماره یک به خاک سپرده شد، حدود یکمیلیونو ۷۰۰ هزار نفر دیگر هم در بزرگترین گورستان ایران ساکن شدند تا شهر بزرگی از مردگان در جنوب تهران و در محدوده منطقه ۱۹ شکل بگیرد.
منبع: تابناک
کلیدواژه: سید مهدی نیازی حمیدرضا الداغی حبیب فرج الله چعب هاکی روی یخ ایران بهشت زهرا آرامگاه تهران قدیم سید مهدی نیازی حمیدرضا الداغی حبیب فرج الله چعب هاکی روی یخ ایران بهشت زهرا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۴۵۴۳۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
(تصاویر) خیابانی که قرار بود شانزلیزه ایران شود
خیابان لالهزار قدمتی به درازای تاریخ پایتخت دارد. زمانی تنها یک باغ خارج از حصار شاه طهماسبی بود و به مرور به یکی از شلوغترین و پررفتوآمدترین خیابانهای تهران تبدیل شد.
روزگاری لالهزار مدرنترین خیابان تهران نام داشت و بسیاری از اولین تجربههای مدرنیته را در حافظه خود ثبت کرده است. زمانی نیز بهعنوان خیابان فرهنگی تهران قدیم از آن یاد میکردند.
شواهد امر میگوید که لاله زار باید پیش از سال ۱۱۹۰ خورشیدی به وجود آمده باشد. در عصر قاجاریه، این باغ مکان تفریح و تفرج پادشاهان به حساب میآمد و در سال ۱۱۵۴ خورشیدی و دوران فتحعلیشاه قاجار نیز، باغ لاله زار را محل سکونت رییس هیئت اعزامی ناپلئون بناپارت در نظر گرفتند. با توسعه شهر تهران، این باغ و اراضی اطراف آن نیز جزئی از محدوده پایتخت شد و روند رو به رشد خود را با سرعت پشت سر گذاشت.
سال ۱۲۵۲ خورشیدی و در عهد ناصری، ناصرالدین شاه در سفری به فرنگ، از تماشای خیابان شانزلیزه پاریس به وجد میآید. در بازگشت او، باغ لاله زار ۹۰ هزار تومان فروخته میشود و مسیری از میان این باغ میکشند تا خیابانی به سبک خیابانهای اروپایی و شبیه شانزلیزه پاریس، در طهران آن روزها ساخته شود.
اولین سیم تلگراف را از باغ لاله زار کشیدند، اولین چراغ گاز تهران قدیم را در شبهای لاله زار روشن کردند، اولین سالن سینما و اولین مغازه گل فروشی هم در همین خیابان افتتاح شد.
یک خط واگن اسبی، برای گشتزنی در خیابان لاله زار تدارک میبینند. «محله دولت» نیز در غرب باغ لاله زار، بهعنوان جدیدترین محله مسکونی تهران، یکی از زیباترین و مصفاترین کوچه باغها و از مرغوبترین اراضی شهر معرفی شد.
در دوران مشروطه، لالهزار اوج رونق و شکوفایی خود را پشت سر گذاشت و تا پایان عصر قاجاریه نیز، یکی از مهمترین نقاط گردشگری پایتخت بود. در پایان عصر قاجار و اوایل دوره پهلوی نیز، خیابان لاله زار یا «شانزهلیزه تهران» نماد نوگرایی و هنر ایران را بر پیشانی داشت. خیابانی که ترکیبی از هنر و تجارت را در دل خود جای داده و تئاترها، سینماها، رستورانها و ویترین مغازههای مختلف آن، رفت و آمد بسیاری را در این خیابان رقم میزد.
امروزه از آن لاله زار طهران قدیم تنها «خانه امینالسلطان» یا «خانه و باغ اتحادیه» باقی مانده که خوشبختانه از دام تخریب رها شده و به دست مرمت و بازسازی رسیده است. خیابان لالهزار قدیمی که امروزه به آن قسمت جنوبی لالهزار میگویند، حد فاصل خیابان جمهوری تا میدان توپخانه را شامل میشود؛ میدانی که خود داستانهای شنیدنی در خاطر دارد.